Mijn naam is Monike,  je gulle, gulzige, uitdagende en vooral aanwezige reisagent met een backpack vol persoonlijke & professionele ervaringen, opleidingen (zie deze lijst als je dat leuk vindt) en eigenwijsheden om jou te leren kiezen voor je eigen levenskrachtige reis in en uit balans. Voor de jij in vele vormen. Balans in beweging tussen rust en energie, voeden en verteren, koud en warm, gek en geniaal.

Inspireren is voorleven is mijn motto. Ook in welzijn, zin geven aan ervaringen en gebeurtenissen, kijk ik voorbij mijn patronen en ken ik vele opties om te ‘zijn met wat is’. Om te leven vanuit mijn lichaam als deel van de natuur en natuurlijk te groeien.

Mijn helpers? Het eigen evenwicht, krachtige intuïtie en lichaamswijsheid via beweging adem en klank, wetenschap, oeroude tradities, diepe relaties en vele reizen en ontmoetingen. Ik hou ervan jouw helpers (die van je team of je gezin) mee te ontdekken voor een levenslustig en zinvol leven van welzijn en je eigen prachtige reis ontstaat.

En ik hou van de theorieën met je te delen die mij inzicht gaven in mijn menselijkheid en modderige spiritualiteit en me meer mijn eigen-wijze evenwicht hielpen leven, intuïtief, spontaan, moeiteloos én bereid om moeite te doen. Zoals de Polyvagaal Theorie van het zenuwstelsel, rondom sociale betrokkenheid en veilig voelen. Positieve psychologie waarbij je aandacht bewust richt. Of de theorie van positieve desintegratie van Dabrowski, rondom intense emoties, het niet-weten en de innerlijke groei-impuls die deze crisistijden aanspreekt.

Monike was 10 jaar sociaal-juridisch begeleider van getraumatiseerde mensen (na 7 jaar werken als zakelijk reisagent voor grote bedrijven als Philips). Zij werkte voor cliënten, medewerkers en op beleidsniveau en heeft inmiddels 20 jaar coachervaring.

Ze is na terugkeer uit India in 2018 werkzaam als zelfstandig trainer, (gezins)coach, ontregelaar voor volwassenen, yogadocent, systemisch opgeleid (familie-, persoonlijkheid-, ontwikkel-opstellingen), expert Hoogsensitivteit, trainer/coach rond rouw, verlies & veerkracht, vakspecialist playfullness en biedt ademreizen massage-klankreizen.

Naast deze professionele ervaring brengt zij als sensitief mens, moeder van diepdenkende en -voelende meiden, partner, reiziger en nabestaande, nieuwsgierige onderzoeker van oude tradities en persoonlijke archeologie, doorleefde grote levensthema’s en emoties als kans mee.

Via Eigenwijs in Evenwicht is ze te vinden voor retraites, training Belichaamd Leiderschap, training V.O.E.D, speelse sensitieve workshops, workshops in klank,adem&stress, met onderliggend oude wijze tradities (yoga filosofie, Lakota, Joods leerhuis), individuele reistrajecten met je wijze lijf, systemische kijk, speelse actie en theoretische onderbouwing, of losse adem, klank & massagereizen, trajecten op school of in je bedrijf.

Onderliggend en diep eigen gemaakt in eigen lijf en leven, zijn de Polyvagaal Theorie van het zenuwstelsel, Yoga filosofie, Positieve Psychologie, zijn in het niet-weten en intensiteit, de speels spiritueel menselijke aard en Indiginous ways.

1 op 1 voor opstellingen en verdiepende (of hemelhoge) belichaamde groeitrajecten. 

  • Modderige spiritualiteit
  • Balans in Beweging
  • Be in the doing
  • A Playfullway

OVER DE NAAM EN HET LOGO VAN EIGENWIJS IN EVENWICHT

Balans is altijd in beweging, nooit statisch, wat we wel vaak denken. En je (innerlijke) evenwicht verandert per moment, door innerlijke en uiterlijke omstandigheden en in welke vorm het leven expressie krijgt. Wil je je meer verwonderen over je eigen balans in beweging? Samen je eigen evenwicht ontdekken, waarderen en verliezen? Welkom!

Ik leefde die eigenzinnige balans alvast voor 🙂 Letterlijk viel ik bij het uit bed komen op de grond december 2015. Een stoornis in het evenwichtsorgaan en de kleine hersenen via een virus (mogelijk in combinatie met iets burnout-achtigs) gescheurde meniscus, een voetbalknie, vertigo en een overbelast zenuwstelsel. Dat waren enkele diagnoses van artsen.

Hoe dan ook, mijn wereld stond letterlijk op de kop. En na een jaar onderweg zijn met veel plat liggen, omvallen, overgeven, draaiingen, pijn, zicht en gehoor dat achteruit ging, misselijk uit een gesprekje komen en lopen met rollator (maar ook: toch balans oefeningen doen, andere kleine keuzes maken, mijn zenuwstelsel opnieuw ontdekken, kijken naar gedachten, emoties vanuit een natuurlijk Zelf) ontstond in heel kleine stapjes het bedrijf Eigenwijs in Evenwicht. Om door te laten stromen wat nu belichaamd was.

Hoe ben ik in balans ook als je dagelijks omvalt? Hoe ga ik buiten de lijntjes van het maatschappelijk wenselijke evenwicht, naar een die past bij mij en mijn deel zijn van de samenleving nu, zo?

Het symbool van de Triskelion gaat 5000 jaar terug en is te zien bij de oeroude site van Newgrange, waar ik het twintig jaar geleden zag. Daar in Ierland kocht ik toen een ketting met het symbool en vergat het na verloop van jaren, ergens in een kast.

Tot Eigenwijs in Evenwicht ontstond en het Triskelion als symbool daarbij hoorde, vooral door de uitspraak: “hoe je het ook werpt, het zal staan”. Door de drie kanten, kan het verschillende perspectieven en vorm krijgen, en toch ‘staan’. Eigenzinnig. Ontregeld zelfs misschien. Maar wel Authentiek. Balans in Beweging.

Het symbool staat ook voor het drieluik Mind, Body, Spirit, die een zijn, net als het leven, de dood, en transformatie. De oeroude betekenis staat voor mij voor de wijsheid die we vaak vergeten zijn, en die we via belichaamde intuïtie kunnen herontdekken. Speels en organisch.

Toen mijn website online was, vond ik de ketting met het Triskelion weer. Sirendipity.

EEN LANGERE VERSIE Over mij 😉

Het was 2001 en ik geloofde dat ik alles wist, over mezelf, mijn geschiedenis, de wereld en mensen om me heen. Ik bepaalde wat er gebeurde in mijn leven. Nooit liet ik me tegenhouden door mijn fysieke (vaak gebrekkige) lichaam of mijn angst. Ik was sterk, met de blik op de toekomst en vuur in mijn donder kon ik de hele wereld aan. Ik reisde, feestte, had veel vrienden en een goede baan. Daarmee voelde ik me rijk. Onoverwinnelijk. En 100% in control. Althans, de meeste tijd dan. Ondanks heftige ervaringen, had ik het toch maar mooi voor elkaar. Herkenbaar?

Maatschappelijke maakbaarheid
Ik geloof dat dit ook de kijk is van de maatschappij waarin we leven. Sterk zijn, is gewoon doorgaan. De boodschap van onze westerse wereld is dat je alles kunt worden wat je wilt. De maakbaarheid is groot. Ons individualisme lijkt hemelsbreed maar is in de meesten van ons diep gekaderd door de goedkeuring van de omgeving al dan niet geïnternaliseerd. De meningen van anderen en je gedachten en emoties voelen als waar, onomstotelijk. En hierdoor voelen velen zich onvrij, ervaren klem te zitten en komen zichzelf tegen en noemen dat ‘realistich’. En dat is ook wat veel kinderen leren.

Maar is dit wel zo? Is het waar dat een jij, een ander of een norm jou moet valideren? Dat je aan (verinnerlijkte) maatstaven moet voldoen? Mijn ommekeer begon met liefde, in 2002 gevolgd door de dood van deze lief. Toen ik vanuit diepe rouw de kracht van liefde behield, een onorthodox pad nam en vraagtekens ging stellen bij de systemen en mijn eigen interpretaties. De wereld wat meer ging bevragen en in plaats van het allemaal te weten en vanuit meningen te leven (van mezelf of die van anderen die ook erg aanwezig bleken in een rouwproces) en mijn avontuurlijk ontdekkende aard ‘gewoon‘ volgde.

En zo letterlijk weer in mijn lichaam kwam, waar ik de signalen op kon vangen uit het diepste van mijn ziel. Alsof ik daar de sleutel vond tot het ontsluiten van mijn bestaan. Een vrijheid ontdekte die ik altijd had nagestreefd maar me onbekend was tot op heden. Geen vrijheid weg van moeite, maar vrijheid naar levenslust toe. En steeds weer nu, elk moment nieuw.

Met de vrijheid kwam ook het terugkijken naar mijn verleden. In sneltreinvaart had ik te helen wat er nog niet geheeld was, te doorleven wat eerder nog niet gevoeld kon worden. Te ontdooien wat er in me bevroren was geraakt. Had ik me eerder niet kwetsbaar op willen stellen omdat ik de ander geen troef in handen wilde geven merkte ik dat ik er nu gewoonweg mocht zijn. Dat ikzelf de kaders – in de vorm van mijn waarden- bepaalde waarbinnen ik mocht zijn. Of eigenlijk wie ik wílde zijn en hoe ik wilde spelen, ontdekken en groeien. En dat kaders ook zo weer aangepast konden 😉

Langzaam belichaamde het weten dat ik veilig diep geland in mijn lijf en leven, vrij bewustzijn ben, waardoor als vanzelf de mening van een ander, de regels van een systeem, of eigen gedachten en emoties niet langer als waar voelden, maar als deel van mijn groeimstinct en levenslust die door me heen gaat.

Ik ging meer experimenteren dan analyseren, liet mijn intuïtie en sprankeling meer de weg wijzen dan mijn sterke verbaliteit en controledrang en leerde hoe stilte en emoties (verdriet, afgewezen voelen, faalangst, irritatie, frustratie, diepe dankbaarheid of de lach) die daarbij vrijkwamen me de weg wezen naar nog meer vrijheid. Ik ging boembats houden van de Theorie van positieve desintegratie (Dabrowski) die dit alles zomaar al beschreven bleek te hebben (hier wil je zeker meer van weten en mee oefenen!).

En mijn jeugd-weten van aardse spiritualiteit, zingeving en afstemming op het grote geheel, kwam tot leven in cyclisch leven zoals vele indiginous volken ons al voorleefden, via stem en klank, via de diepe oeroude wijsheid van: joodse leerhuizen, lakota tradities en het yogapad. Steeds weer door leven via het lichaam.

Bijdragen aan levenslust vanuit mijn eigenwijze plek
Niet langer hoefde ik te geloven dat de wereld beperkt was of te bukken om in het hokje van de wereld te passen, maar ging ik rechtop gaan staan, bewegen en mijn stem laten klinken. Wat ik bijdraag kan ik kiezen, is ruim goed genoeg én dat wat alleen ik, als levenslustig, sensitief en draagkrachtig mens, de wereld de bieden heb. Het gaat bovenal niet om mijn persoon, maar om deel zijn van het geheel. Nu ik mijn plek op aarde inneem en kan zijn wie ik (steeds veranderend!) ben, draag ik méér bij en stroomt het leven waar het wil stromen. Net als wij allemaal. Wij inter-zijn.

Fysiek ben ik dit proces later in 2016/17 verder doorgegaan, met als gevolg een eigenzinnige keuze om als gezin een jaar naar India te gaan (link naar blog) en daarmee verankerde het eerdere proces.

Ik leerde meer vertrouwen op bijdragen vanuit mijn bekken. Oorspronkelijk en creatief. Ik verfijnde het afstemmen op de verticale lijn tussen hemel en aarde, naast de horizontale. En leefde meer vanuit diepe dankbaarheid voor het goddelijke in de mens. In mezelf. En in jou. In het geheel van menszijn als onderdeel van de natuur, van cel tot kosmisch ritmisch en cyclisch in expansie en contractie vol adem en speelse levensenergie.

Steeds diep dankbaar naar de oude tradities waarin ik mag zijn, gevoed wordt en leraren aan wie ik me steeds verder kan vormen en door wie aangemoedigd wordt om door te geven en les te geven.

Reisaanbod
Dat doe ik graag, doorgeven – afgestemd op intuïtie en de levensstroom in het moment. Mijn wijsheid, jouw waarheid, of juist vooral die door ons heen stroomt en er altijd is, op een speelse ontdekkende manier, met ook delen van (brein) wetenschap en de essentie van oude tradities  (christelijk, joods, yoga, lakota (sjamanisme is een westers controlewoord)) maken we samen toegankelijk om te zijn met wat er is, te ontdekken, op avontuur, speels met je lijf, stem, emoties en rijke betekenis.

Zowel één op één als in retraites, groepsprogramma’s als bij organisaties en op scholen. Kijk hier voor mijn aanbod of neem contact met me op. Ik spreek je graag!