Ik had net mijn bedrijf ingeschreven en kwam blij thuis en wilde dat delen. Daar aangekomen waren drie mensen druk met hun eigen bezigheden.

Ik voelde a) teleurstelling door me heen gaan, daarna b) irritatie, toen c) ‘zie je, ik doe er niet toe’ en tot slotte de bekende d) ‘maakt niet uit, zó belangrijk is het ook niet’.

Gevoed door gedachten over mijn verwachting.

Verander je interpretatie

We horen geregeld dat onze realiteit verandert door hoe we kijken en wat we geloven aan gedachten. Niet per se de situaties, maar wel onze ervaring ervan.

We gaan vaak denken of piekeren. Dit is een onbewuste mechaniek om ons uit stresssituaties te denken.

In mijn geval over hoe ik dit thuiskomen voor me had gezien en dat het echt niet leuk was dat ze onverschillig waren. De gedachten gingen naar redenen waarom het niet zo was, ze waren gewoon even druk. En ook dat ze best wat attenter konden zijn, dat was ik naar hen toch ook? De gedachtenstroom ging door dat ik maar minder moest verwachten. Etc.

Tja de vraag is: Werkt dat voor je? Helpt dit soort denken je? Er is niets mis mee, en by all means, laat ze er zijn deze denkstromen. Het is ook wel grappig als je er van een afstandje naar kan kijken, dat drama in je hoofd, toch?

Maar misschien experimenteer je graag en ben je nieuwsgierig hoe het zou voelen als je gedachten meer vóór je werken. Hoe? Probeer verbeelding!

Verbeelding creëert een nieuwe werkelijkheid

Ga eens experimenteren met hoe je denkkracht inzet. Gebruik de kracht van verbeelding om je gewenste realiteit qua beleving voor te stellen.

Wat als je deze realiteit zo levendig voor je ziet, dat je het hoort, ruikt, zoet en voelt. Bv dat je ruimte voelt tijdens een doktersafspraak, gesprek met je partner of baas en dat je luchtig en krachtig zegt wat je wil zeggen, met de geur van koffie erbij en een lach die uit je buik omhoog komt.

Wat gebeurt er als je het nú doet, dat verbeeldend voelen? Wat merk in je lijf, gedachten, acties? Het is niet gek als blijheid vanzelf opborrelt.

Mijn sprankelende zelf verbeeld

En ineens voelde ik hoe deze situatie bijna zelf ook anders ervaren wilde worden. Dat moment dat ik thuiskwam met een officieel bedrijf wilde ik niet in mijn gedachten gezogen worden dat ik zo graag wilde dat de leuke huisgenoten anders reageerden.

Ik stelde me voor hoe ik me wilde voelen: blij, sprankelend, krachtig. Ik zag mij zo voor me en voelde de stroom in me veranderen.

Ik liet de blijheid en het delen toe en koos om die verbeelding concreet te maken: ik schonk mezelf bubbels in en stak een sterretje aan. Ik proostte met mezelf, de tuin en alle lieve mensen (incl de 3 binnen) op dit moment. En voelde me volkomen blij.

Tot op de dag van vandaag, jaren later, is bijgaande foto een blije herinnering. Van een realiteit die ik in het moment schiep.

En daarbij was mijn sprankelende energie ook extern voelbaar blijkbaar: echtgeliefde en kinders kwamen buiten knuffelen en we lachten samen om de situatie.

Geen manifestatie doel

Kleine disclaimer: deze alsof-oefening is niet met het doel om met z’n allen alles te ‘manifesteren’ wat we willen. Het gaat om het kleine grote NU en hoe jij de realiteit nu ervaart.

Wat je zenuwstelsel in dat moment ervaart.
Waar je in dat moment mee verbonden bent.
Wat op dat moment voor jouw brein werkelijk is (dat brein maakt geen onderscheid tussen zgn echte realiteit en verbeelding).


Hoe grootser en gekker je het kan maken terwijl je voluit toelaat wat gevoeld kan worden via je hele lijf, zijn, ziel hoe meer bandbreedte voor realiteiten je krijgt in het leven.

Een serie van oneindige momenten

✨ Als we onze creatiebrein met verbeeldingskracht aan het stuur laten (ipv het stuur steeds in handen van de focuseraar op problemen of controle) ontstaat een andere realiteit. Voor dat moment.

En al die ‘ene momenten’ die nog gaan komen.