We willen graag normaal zijn. Of nou ja, wat we geloven dat normaal is. ‘Normaal’ wordt wat we het meeste om ons heen zien en voelen. Als we ‘normaal’ zijn, horen we erbij. Of we vinden ons ‘normaal’ in een subgroep die zich afzet tegen het ‘normale normaal’ 🙂
Zo menselijk.
Het is wat ons brein wil, namelijk: energie besparen door te doen wat we zien/kennen. ‘Normaal zijn’.
Met een hoogsensitief brein kan dat nog meer zijn gaan spelen. Niet omdat het inherent aan hoogsensitiviteit is trouwens.
👣
Maar… wat zien we als we uitzoomen naar wat voor de ‘meeste mensen’ normaal is?
Normaal is dagelijks medicijnen gebruiken
Normaal is druk en stress voelen
Normaal is sociaal angstig (teruggetrokken of pleasend) of niet alleen kunnen zijn
Normaal is schulden hebben
Normaal is je altijd moe voelen
Normaal is je niet vrij voelen zonder alcohol (of andere middelen)
Normaal is uren schermtijd per dag
Normaal is dagelijks werk doen waar je niet van houdt
Normaal is geregeld gebruik van party- of ‘ontwikkelings’-drugs
Normaal is ‘negatieve’ emoties moeilijk en lastig vinden en er vanaf willen
Normaal is filters of plastisch chirurgie, weg van rauwe schoonheid
Normaal is je opgesloten voelen in je leven, met vakantie als escape
Normaal is tehuizen vol eenzamen
Normaal is doen wat je gewend bent en je ellendig voelen
👣
Zou dit gangbare normaal ons niet horen af te schrikken?
Zullen we gewoon niet-normaal zijn?
Of: een natuurlijk ‘normaal’ ontdekken, dat voor iedereen, en steeds, net anders is?
👣
Wat als we voorrang geven aan moed en kracht om ongemak te ervaren?
Waarom?
Om te kunnen afwijken.
Dat kost wat: het brengt dwingende gedachten die je op het vertrouwde pad willen houden, en kan een gevoel van afwijzing mee brengen, emotie, moeilijk, zwaar, etc.
Zeker met een sensitief brein, waarin veel omgevingsprikkels opgemerkt en diep verwerkt worden, kan dat ongemakkelijk voelen, het anders gaan doen.
Dus om af te wijken is dus moed en kracht nodig. Moeite.
Tijdelijk.
👣
Waarom tijdelijk? Op zeker twee manieren:
👣 Na enkele weken tot een maand of drie oefenen, vallen en opstaan met afwijken, kent je breinlijf de neuro-paden van afwijken en gaat dat natuurlijk voelen.
👣 En vooral: er komt ruimte waarin je je eigen natuur herkent, geregeld in flow komt en je vanuit je belichaamde ‘wilde’ zelf kiest voor compassie, creatie en zingeving.
En je hoogsensitieve zenuwstelsel gedijt juist extra goed bij een betere (interne!) omgeving en je natuurlijke groei en flow kan je gaan verbazen!
Wees lekker niet-normaal in een ongezonde omgeving.
Wees ‘natuurlijk’, neem die moeite met je hele hart. Jij bent al heel en die moeite waard.
**
Eigenwijs in evenwicht staat voor belichaamde compassie en betrokkenheid bij je zelf, elkaar, de aarde en om dood, rouw en stress niet gescheiden te zien van leven, liefde en flow. Be in the doing via modderige spiritualiteit. Laten we inzichten en verhalen van zin delen met elkaar.
Thuis in je lijf en leven.
