Een taak voor ouders is om kinderen veilig te leren omgaan met stress.

Ook diepvoelende en slimme kinderen hebben dat nodig. Misschien wel juist, want denken kan onbewust het stresssysteem aan houden.

Veilig en luchtig leren omgaan met stress. Stress bij bv nieuwe kinderen leren kennen en nieuwe dingen doen. Stress bij spannende activiteiten. Stress ook de stres van ‘dat kan ik niet’, ‘dat lukt niet’, ik doe het niet, want dat lukt niet in een keer’. Dus de stress van wat we soms faalangst of perfectionisme noemen.

Dus onze oudertaak is niet om stress te voorkomen, op te lossen of weg te praten/lachen (of ademen). Maar juist stress toelaten, opzoeken, ermee spelen, emoties herkennen en leren hoe dat bij jou werkt.

Het is inzicht krijgen in de werking van je biologische systeem EN oefenen, doen. Zodat de hoge route (inclusief onze neocortex) in het brein gebruikt kan worden bij stress i.p.v. alleen de korte route (via oa amygdala, hypothalamus en hippocampus).

Oefenen juist buiten hevige stressmomenten om.

Spelend leren kinderen (ook de grote 🤪) het beste, dus zoek spelend spanning op om stress uit te lokken.

Dat gebeurt bv als ouders hun dreumes in de lucht gooien om daarna weer op te vangen. Stress, spanning, letterlijk even uit verbinding, om daarna te ervaren veilig opgevangen te worden. En daarbij samen te lachen van plezier.

Onze kinderen, net als veel anderen, vroegen daar eindeloos om, nadat ze de veiligheid (ik word gevangen en mijn ouder vind het ook leuk) erin hadden ervaren.

Daar valt eindeloos in te variëren, van kiekeboe, verstoppertje, stoeien, naar veilig leren vallen en ruziemaken.

Beweeg mee met je kind en bied ongemak

En doorheen de tijd kun je steeds meer inzichten delen. Bespreek als ze iets ouder worden wat het met jou doet als je stresssysteem aangaat, hoe je automatisch gaat denken in een tunnel bv als je een deadline hebt. Hoe je boos wordt als je schrikt van bv geluid of als een kind valt. Zonder dat dat weer vast staat, maar ontdek ermee. Liefst samen met je kind. Vraag het je te laten schrikken om te ontdekken of je ook wel eens anders kan reageren dan boos.

En stel vragen. Vraag waar het kind voelt dat het bang is. Waar in het lichaam de gedachte ‘dat lukt niet’ zit en waar de gedachte zit ‘dat lukt wel. Vraag je kind om zich voor te stellen dat het een toets maakt terwijl dat spannend voelt en wat haar op zo’n moment zou helpen.

Vraag welke momenten stress lekker voelt in het lijf (tijdens sporten, in de achtbaan, als ze verliefd zijn, bij het stoeien).

En zoek ongemak stress op. Ga veel dingen doen die niet lukken, die een boze blik opleveren, die eng voelen. Laat ze iets vragen waar het antwoord ‘nee’ op is, en ontdekken wat er dan gebeurt in hun lichaam/gedachten. (Hoe is dat bij jou als ouder zelf eigenlijk?)

Als je kind jong is, samen met jou.

Naarmate je kind ouder wordt, kun je smorgens voorstellen om iets uit te proberen op school, een andere reactie bv, en dan smidsen samen vieren. En ontlaad ook weer, dans, schud, zing. En maak het luchtig.

Zo leert een kind vertrouwd te raken met wat stress in het lichaam doet en verruimt de keuze(levens)vrijheid.

Doordat het lichaamsbewustzijn en het bewustzijn van stress en emoties groter wordt, zal een kind ook langdurige ongezonde stress eerder herkennen en ernaar handelen zonder paniek.

Voor ons grote kinderen is dat ook een uitdagende en speelse weg 💥Lets enjoy

Spelen met stress doen we elk retraite, en elke training met alle grote mensen, maar doen we met onze tieners (laten schrikken, butsen, koud water, met woorden of als gekke voorstellen wat ze zouden kunnen zeggen tegen docenten), nog dagelijks. Rollende tiener ogen of niet 🤪

Doe in minder dan 2 minuten een spelletje voor samen rond luchtig met stress van niet-lukken omgaan. Kijk dit filmpje Shoot the Four

#beinthedoing #balansinbeweging #speeljevrij #polyvagaaltheorie #vrijmenselijk #modderigespiritualiteit #belichaamdleiderschap #embodiment #herwilderen #eigenwijsinevenwicht #naturalgrowth #stress #kijkopstress #bewustzijn